Nauczyciel

Nigdzie prawie nie zastanawiano się  nad tem:

że oświecenie narodowe najbardziej rozszerzyć się może

przez udoskonalenie mowy ojczystej

                                                             Hugo Kołłątaj

Tym cytatem opatrzył swoją Rozprawę o języku polskim Jan Nepomucen Deszkiwicz-Kundzicz od 1833 roku zatrudniony w łańcuckim Zamku na stanowisku bibliotekarza i nauczyciela języka polskiego dzieci i krewnych Alfreda I Potockiego.

Z okazji Dnia Edukacji Narodowej upamiętniającego rocznicę powstania Komisji Edukacji Narodowej utworzonej z inicjatywy króla Stanisława Augusta Poniatowskiego na mocy Sejmu Rozbiorowego z dnia 14 października 1773 roku mamy okazję przypomnieć tego niezwykłego nauczyciela.

Pochodził z Litwy, studia wyższe: prawo i literaturę ukończył na Uniwersytecie Wileńskim. Po upadku powstania listopadowego przedostał się do Galicji, gdzie osiadł otrzymując posadę w Łańcucie. Brał udział w życiu towarzyskim zamku, prowadził działalność społeczno-oświatową w mieście.  Tutaj rozpoczął ożywioną działalność pisarską, zwłaszcza w dziedzinie gramatyki polskiej, która stała się jego pasją, wiele na jej temat publikował: Rozprawy o języku polskim i jego gramatykach Lwów 1843, Gramatyka Języka Polskiego Rzeszów 1846. Zajmował się także zagadnieniami ortograficznymi poświęcając im broszurę O pisownictwie polskim Kraków1869.

 Swoim wychowankom Julii, Zofii, Aleksandrze, Alfredowi Józefowi i Adamowi Potockim Deszkiewicz-Kundzicz poświęcił Rozprawy o języki polskim.

Zmarł w Łańcucie 15 czerwca 1869 roku.

BL
wszelkie prawa zastrzeżone