Miasto i jego mieszkańcy. Łańcucki cmentarz

pomnik nagrobny Joanny Swobody 

       Gdy gaśnie pamięć ludzka - dalej mówią kamienie.
                                                                           K.S.Wyszyński

 Zabytkowy cmentarz w Łańcucie założony ok. 1862 r.  to swoiste archiwum i muzeum historii naszego miasta. Pomniki nagrobne pokryte inskrypcjami w języku polskim, czeskim, węgierskim i niemieckim mówią o losach ludzi tworzących niegdyś społeczność łańcucką. Obok grobów osób znanych i zasłużonych, artystów, urzędników - mogiły bezimienne, którym czas odebrał tożsamość. Z napisów nagrobnych wyczytamy nie tylko informacje o imieniu i nazwisku,dacie narodzin i śmierci, ale też o funkcjach, pełnionych urzędach i zasługach zmarłych. Pierwsze cmentarze łańcuckie związane były bezpośrednio z terenami przykościelnymi, dopiero w II poł. XVIII w. w czasach Stanisława i Izabelli Lubomirskich założony został "nowy" cmentarz przy dzisiejszej ulicy Mickiewicza (ostatecznie zamknięty na początku XX w.). Wynikało to z dekretu Józefa II Habsburga nakazującego wytyczanie nowych terenów do pochówku poza obrębem miast. Szybko jednak, bo już w połowie XIX w. zaistniała konieczność nowej lokacji cmentarza,w miejscu, w którym znajduje się on do dnia dzisiejszego.