Niedzielny festyn

Księżna Izabella z Czartoryskich Lubomirska po zimie spędzonej w Wiedniu, przyjeżdża do Łańcuta, a z nią starannie dobrana służba, władająca biegle językiem francuskim i dwór, duchowni, artyści, muzycy i aktorzy. Wraz z Księżną  przybywają jej rezydenci  Louis Hector Honoré Maxime de Sabran - spowiednik Marii Antoniny, Ignacy Gabard de Vaux, sekretarz misji Francuskiej, nadworny kompozytor Włoch Marcello di Capua, kapelmistrz Piotr Hänsel. 

Do łańcuckiego Zamku Lubomirska zaprosiła hrabiego Prowansji, późniejszego króla Francji Ludwika XVIII,  księcia d'Angoulême z żoną Marią Teresą Burbon (córką Ludwika XVI i Marii Antoniny) i księciem de Berry, Madame de Staël. Atmosfera miejsca sprawia, że znów, przez chwilę mogą poczuć się jak dawniej, w Palais Royal. 

Księżna starannie dobiera towarzystwo zapraszane do Pałacu. Niedzielny festyn rozpoczyna się wcześnie rano, a niespodziankom przygotowanym dla gości nie ma końca. Przejażdżki i spacery, malownicze korowody, wycieczki kanałami po Ogrodzie Włoskim i Zwierzyńcu w gondolach sprowadzonych z Wenecji, umilają włoscy śpiewacy. Schronienie dadzą zmęczonym gościom wykwintnie urządzone pawilony ogrodowe, zameczki, leśniczówki, oranżerie. A wieczorem w Zamku liczne koncerty, przedstawienia teatralne i bal.  

Księżna sprawia wiele problemów austriackiej policji, bo większość jej gości to uchodźcy z Francji, a tym bez specjalnych pozwoleń na terenie Austrii przebywać nie wolno. Nikt jednak, nie odważy się zwrócić jej uwagi.