Zamkowe ornamenty. C jak cęgowy

 

 

Ornament cęgowy oraz wstęgowo- cęgowy.

Jest to barokowy ornament, którego podstawowym elementem jest wstęga. Wykształcił się on we Francji pod koniec XVII wieku. Rozpowszechnił w całej Europie w 1 połowie XVIII wieku.  

 

Na samym początku wstęgi były ciężkie i zwarte, naturalistyczne. Często wiązały się w kokardy i węzły. Jako motywy uzupełniające występowały kratki, kampanule, kartusze i lambrekiny. W późniejszym okresie, zwanym Regencją powstał ornament wstęgowo- cęgowy, w którym wstęgi ostro załamują się i stając się podobne do rozwartych cęgów lub nożyc. 

Ornament wstęgowo- cęgowy wykorzystywany był najczęściej w dekoracjach snycerskich, architektonicznych, w technice stiuku, malarskiej, intarsjach lub inkrustacjach oraz w kowalstwie artystycznym. 

Czy poznajecie z jakiego wnętrza pochodzi powyższy fragment dekoracji stiukowej? Podpowiemy, iż obecny wygląd tego wnętrza pochodzi z czasów ostatniej przebudowy i został wykonany przez francuskich rzemieślników. 

MJT