210 ROCZNICA ŚMIERCI KSIĘCIA JÓZEFA ANTONIEGO PONIATOWSKIEGO
19 października 1813 roku zmarł Książę Józef Antoni Poniatowski herbu Ciołek. Ten znakomity wódz armii polskiej urodził się 7 maja 1763 roku w Wiedniu. Jako dziesięcioletni chłopiec został osierocony przez ojca, opiekę nad nim sprawowała matka nazywając go zdrobniale Pepi oraz stryj Stanisław August Poniatowski, który nadzorował jego wychowanie oraz nauczanie dobierając mu odpowiednich nauczycieli. Od początku Józef Poniatowski dużą uwagę poświęcał ćwiczeniom fizycznym, dzięki królowi uczył się także języka polskiego. Swoją karierę rozpoczął w wojsku austriackim, z którego złożył dymisję w lipcu 1789 r. i rozpoczął służbę w wojsku polskim. Kolejno przybył do Warszawy gdzie został mianowany generałem-majorem. Książę Józef Poniatowski był świetnym znawcą sztuki wojskowej, opracował przepisy musztry dla kawalerii narodowej i piechoty, czuwał nad wyszkoleniem wojsk, podejmował działania w celu usprawnienia jazdy i piechoty. Należał także do Zgromadzenia Przyjaciół Ustawy Rządowej 3 Maja. Uwielbiany przez kobiety bywał bywalcem salonów.
Po katastrofie armii napoleońskiej Józef Poniatowski starał się od razu odtworzyć wojsko polskie. Częściowo uformowaną armię wyprowadził z Warszawy w lutym 1813 roku do Krakowa, dzięki czemu powstała nowa formacja wojskowa – Krakusi, pułki chłopskiej kawalerii, którzy będący częścią nowej armii ks. Józefa wsławi się walecznością w nadchodzącej kampanii. Wyruszając z Krakowa swoich żołnierzy poprowadził do Saksonii walczył pod Lützen, następnie bronił pasma gór czeskich i walczył na lewym brzegu Łaby. 19 października Książę Józef Poniatowski wykonywał swój ostatni rozkaz, osłonę odwrotu armii francuskiej. Odmówił również ewakuacji, oferowanej mu przez Francuzów i pozostał wraz ze swoimi żołnierzami. Mając za sobą wysadzony most na Elsterze, ciężko ranny, rzucił się z koniem do wezbranej rzeki i został omyłkowo zastrzelony przez Francuzów stojących na drugim brzegu.
Komentarze
Prześlij komentarz