Festiwal Muzyki 'Łańcut 81'

Sala Balowa jaśniała blaskiem kryształowych żyrandoli, luster, telewizyjnych reflektorów i gwiazd pisał w 1981 Ekspres Wieczorny po zakończeniu pierwszego Festiwalu Muzycznego "Łańcut 81".

Dni Muzyki Kameralnej organizowane w łańcuckim Zamku od 1961 roku odeszły tym samym do przeszłości. Przegląd artykułów prasowych z 1981 roku pokazuje wątpliwości, jakie wiązały się ze zmianą formuły. Czy na pewno trzeba jechać z kamerami do Łańcuta, aby zobaczyć koncert w zabytkowym wnętrzu?  Czy potrzeba nam festiwalu w miejsce kameralnej imprezy?.

Kierownictwo artystyczne I Festiwalu Muzyki - "Łańcut 81" objął krytyk muzyczny Bogusław Kaczyński, powierzając reżyserię Marii Fołtyn, a scenografię Józefowi Napiórkowskiemu. Założeniem nowej formuły było prezentowanie nie tylko  muzyki kameralnej, ale również innych jej rodzajów wpisujących się w charakter miejsca. Sam festiwal stać się miał  eleganckim świętem, w wyjątkowej scenerii ogrodów i wnętrz łańcuckiego Zamku. 

Polska Orkiestra Kameralna pod dyrekcją Jerzego Maksymiuka mocnym akcentem zainaugurowała Festiwal Muzyki "Łańcut 81". Dwa pierwsze wieczory wypełniała muzyka od baroku po współczesność - od Haendla i Vivaldiego po Brittena - a wołaniom o bis nie było końca.

Kolejno wystąpił Zespół Opery Wrocławskiej pod dyrekcją Roberta Satanowskiego, który zaprezentował operę Mozarta Cosi fan tutte w reżyserii Franka De Quell oraz Sonatę Belzebuba Edwarda Bogusławskiego i tej samej nocy odbył się recital wokalny: Leona Telatynsky'ego i Jacka Łukaszczyka.

Jedną z gwiazd festiwalowych była Irena Eichlerówna, pierwsza dama scen warszawskich, prezentująca program słowno-muzyczny o Chopinie, zatytułowany U was-żyję..., w którym udział wzięła Krystyna Szostek-Radkowa.

 Wieczór polskiej pieśni romantycznej W ojczyźnie me serce zostało przygotowała i prowadziła Barbara Wachowicz, a wystąpili Barbara Kostrzewska, Bogna Sokorska, Józef Homik i Maryla Lipińska.

W koncercie finałowym I Festiwalu wystąpiła Orkiestra Państwowej Filharmonii Rzeszowskiej pod batutą Andrzeja Jakubowskiego ze znakomitymi solistami Heleną Scuderi i Urszulą Trawińską-Moroz.

Festiwal poprowadzili krytycy: Jan Weber, Wojciech Dzieduszycki i Józef Kański.

Każdego następnego roku festiwal się rozwijał, coraz częściej i głośniej mówiono o nim nie tylko w kraju, ale i na całym świecie.