Wykwalifikowany wychowawca
Jest koniec 1773 roku, dwunastoletni Jan Potocki oraz jego młodszy brat Seweryn zgodnie z tradycją zostają oddani pod opiekę wykwalifikowanego wychowawcy. Ich nauczycielem zostaje Szwajcar, pastor pochodzący z Orbe, Louis Constançon, którego zadaniem będzie opieka i kształcenie chłopców.
Po kilku miesiącach wspólnych nauk w Warszawie, pomiędzy lekcjami fechtunku, jazdy konnej i tańców, latem 1774 młodzi Potoccy wraz z pastorem żegnają rodziców, by udać się do Lozanny. Tam przebywać będą do 1779. Sporadycznie odwiedzać będzie synów matka Anna Teresa z Ossolińskich Potocką.
Czego uczą się bracia? Wszystkie lekcje składały się na całościowy program nauczania poświęcony człowiekowi i otaczającemu go światu wraz z różnymi dyscyplinami. Całość uzupełniały ćwiczenia z obserwacji świata, czemu miały służyć wspólne podróże po kraju. W trakcie nauki obowiązywały nowe reguły kształcenia, dotychczas nieobecne w systemie nauczania: „mało reguł, dużo ćwiczeń”, a także: „codzienna rozmowa może mniej zniechęcać niż lektura lub lekcje, a potrafi przekazać słuszne wyobrażenia o wielu rzeczach”.
Pastor opisał swoje pierwsze wrażenie jakie wywarli na nim mali chłopcy: „Moi uczniowie podobają mi się bardzo; (…). Są bardzo posłuszni i, jak się zdaje, utalentowani". I trudno odmówić mu trafności spostrzeżeń, choć podróż Jana Potockiego dopiero się zaczynała. Jego ciekawość świata, śmiałość pomysłów i podążanie za marzeniami musiała ujawnić się już wtedy.
Dlatego wszystkim Nauczycielom w dniu ich Święta życzymy, by mogli z dumą myśleć o swoich podopiecznych i wychowankach oraz cieszyć się ich sukcesami!
Po kilku miesiącach wspólnych nauk w Warszawie, pomiędzy lekcjami fechtunku, jazdy konnej i tańców, latem 1774 młodzi Potoccy wraz z pastorem żegnają rodziców, by udać się do Lozanny. Tam przebywać będą do 1779. Sporadycznie odwiedzać będzie synów matka Anna Teresa z Ossolińskich Potocką.
Czego uczą się bracia? Wszystkie lekcje składały się na całościowy program nauczania poświęcony człowiekowi i otaczającemu go światu wraz z różnymi dyscyplinami. Całość uzupełniały ćwiczenia z obserwacji świata, czemu miały służyć wspólne podróże po kraju. W trakcie nauki obowiązywały nowe reguły kształcenia, dotychczas nieobecne w systemie nauczania: „mało reguł, dużo ćwiczeń”, a także: „codzienna rozmowa może mniej zniechęcać niż lektura lub lekcje, a potrafi przekazać słuszne wyobrażenia o wielu rzeczach”.
Pastor opisał swoje pierwsze wrażenie jakie wywarli na nim mali chłopcy: „Moi uczniowie podobają mi się bardzo; (…). Są bardzo posłuszni i, jak się zdaje, utalentowani". I trudno odmówić mu trafności spostrzeżeń, choć podróż Jana Potockiego dopiero się zaczynała. Jego ciekawość świata, śmiałość pomysłów i podążanie za marzeniami musiała ujawnić się już wtedy.
Dlatego wszystkim Nauczycielom w dniu ich Święta życzymy, by mogli z dumą myśleć o swoich podopiecznych i wychowankach oraz cieszyć się ich sukcesami!
Bibliografia: Francis Rosset, Dominique Triaire Jan Potocki. Biografia, Warszawa 2006.
MJT
wszelkie prawa zastrzeżone
MJT
wszelkie prawa zastrzeżone
Komentarze
Prześlij komentarz