I na słońce i na deszcz

Przedmioty związane z codziennością mają długą i ciekawą historię.  Czy wiecie, że parasolka w przeszłości należała do rzadkości i była przedmiotem zbytkownym, dostępnym tylko osobom dobrze urodzonym? Symbolizowała władzę na równi z berłem czy koroną.

Jej nazwa wywodzi się z języka łacińskiego para - sol "osłaniający przed słońcem”.

Początki istnienia parasolki sięgają starożytności. Pierwsze jej egzemplarze powstały na Bliskim i Dalekim Wschodzie w Asyrii, Chinach, Egipcie i Grecji.  Odnajdujemy ją także w starożytnym Rzymie gdzie była symbolem luksusu używanym przez kobiety i niektórych mężczyzn. Parasolka rzymska wykonana ze skóry była praktyczna, ale wzorem elegancji była chińska, z elegancką rączką, jedwabna i malowaną w kwiaty, ptaki, pejzaże. Często noszona była w formie baldachimu w celu osłaniania władców.

W Europie parasol pojawił się dopiero w XVI wieku, najpierw we Włoszech, by w XVII w. trafić do Francji, na dwór Ludwika XIV. Parasolki francuskie wzorowane były na dalekowschodnich, wykonywano je z kunsztownych delikatnych tkanin, takich jak chiński jedwab. Król używał jej prawdopodobnie w celu ochrony peruki przed słońcem, bowiem podstawową funkcją umbrelli (łać. umbro - cień) przez długi czas było dawanie osłony właśnie od promieni słonecznych, nie zaś od deszczu. 

Parasolki zdobiono frędzelkami, koronkami, drogimi kamieniami i złotymi nićmi. Rączki wykonywano z kości słoniowej, srebra i złota, umieszczano na nich misterne inicjały. We Francji parasol dodawał stylu i urody, był elementem kokieteryjnym, a także ozdobnym gadżetem. W XVIII wieku służył jako laska spacerowa lub "pasterska", przestał także być atrybutem wyłącznie ludzi bogatych. W 1763 roku na dworze francuskim odnotowano 11 chroniących od słońca parasolek wykonanych z różnokolorowej tafty oraz tylko 3 parasolki pokrywane woskiem, chroniące od deszczu. Te ostatnie opisywano już sto lat wcześniej. W XIX wieku kobiety używały małych składanych parasolek zwanych markizami, podczas przejażdżki w powozie. Chroniły w ten sposób skórę przed opalenizną, która była nieelegancka i dowodziła pochodzenia z niższych warstw społecznych.

W 1830 roku w Londynie powstała manufaktura James Smith&Sons, która była pierwszym sklepem z parasolkami, produkująca produkt masowy, przeciwdeszczowy i przeznaczony dla mężczyzn. Przez jakiś czas jednak noszenie dużego parasola na ramieniu uznawano za dowód złego smaku, a nawet niskiego staniu majątkowego. Jeśli nosisz parasolkę to znak, ze nie stać cię na karetę.

wyróżnienie 2016 Jakub Miśniakiewicz lat 15 Dynów

Parasolka trafiła również do kultury, artyści chętnie sięgali po ten kobiecy atrybut Claude Monet w „Kobiecie z parasolką” z 1875 roku czy James Tissot „Dwie siostry” 1863. Pojawia się w literaturze i filmach, o parasolkach śpiewała Maria Koterbska i Rihanna. 
A co najistotniejsze, trudno wyobrazić sobie bez niej deszczowe i słoneczne dni.

BL
wszelkie prawa zastrzeżone