Bitwa pod Borodino

 W dniach 5 do 7 września 1812 roku doszło do krwawej bitwy pod Borodino, pomiędzy armią napoleońską a wojskami rosyjskimi. Obie armie liczyły około 120-130 tyś. żołnierzy. Jednym z uczestników bitwy był Alfred I Potocki (1786-1862), oficer wojsk Księstwa Warszawskiego, założyciel łańcuckiej, ordynacji, wnuk księżnej Izabeli Lubomirskiej. 

Niezwykle ważną rolę w czasie bitwy odegrał V Korpus Wielkiej Armii, który wchodził w skład napoleońskich sił głównych, dowodzony przez Księcia Józefa Poniatowskiego. Polacy mieli rozpocząć natarcie, przeciwnikiem polskich żołnierzy był III Korpus Piechoty dowodzony przez Nikołaja A.Tuczkowa. Mimo nie oskrzydlenia armii rosyjskiej przez V Korpus, udało mu się zaangażować do walki rezerwy rosyjskie (II Korpus Piechoty) oraz zdobyć główny rosyjski punkt oporu -kurhan.

Bitwa zakończyła się zwycięstwem wojsk napoleońskich, otwierając tym samym francuzom drogę do Moskwy. 

Napoleon Bonaparte przebywając na wyspie Świętej Heleny  w swoich wspomnieniach nie zapomniał napisać o bohaterstwie Polaków, oddając im tym samym honor po latach.

                                                                

                                             Alfred I Potocki (1786-1862) ze zbiorów Muzeum-Zamek w Łańcucie