Król Zygmunt zwany Starym

Dziś nie tylko żarty nam w głowie, warto wspomnieć, że 1 kwietnia 1548 r. zmarł  Zygmunt Stary, król, który jest postacią znaczącą i ciekawą w dziejach Polski. Był piątym synem Kazimierza Jagiellończyka, przewidywano zatem, że mało prawdopodobne jest, by został władcą. Wstąpił na tron w wieku 40 lat, rządził nie przerwanie przez 42, z tego też powodu wywodzi się jego przydomek Stary.

Kronikarze opisują jego rządy jako sprawiedliwe i rozważne, podobno nie łamał danej obietnicy i odznaczał się sumiennym wykonywaniem powinności królewskich. Poślubił  włoską księżniczkę Bonę Sforzę, dzięki której Polacy poznali włoszczyznę, co znacznie przyczyniło się do różnorodności potraw. Zygmunt Stary przebudował zamek królewski, a także wybudował Kaplicę Zygmuntowską, która jest jednym z najcenniejszych przykładów architektury polskiego renesansu. Był też fundatorem najbardziej znanego dzwonu w Polsce noszącego jego imię. Czasy panowania Zygmunta to złoty wiek, wszechstronny rozwój miast. W Kopiariuszu Przywilejów Miasta Łańcuta możemy przeczytać, że Zygmunt Stary listownie potwierdza ważność praw miejskich, co dowodzi, że był zaangażowany w wszystkie sprawy państwowe.