Stół Wielkanocny

Obrus biały jak opłatek
 umajony w zieleninie
 Zastawiony jadłem szczerze
 Że i wąż się nie prześliźnie
 Między misy i talerze.

Stół wielkanocny koncentrował życie świąteczne domu, ustawiano go niegdyś w Wielką Sobotę.  W latach 30. XIX wieku w łańcuckim Zamku, w jadalni  stół uginał się od zimnych mięs i szynek, nad którymi królowała nadziewana głowa dzika. Wszystko przeplecione było winami, likierami i słodyczami, tworząc cudowną kompozycję. Do tego błyszczące kolorowe jajka i kwiaty. To był wspaniały widok. Kiedy wszystko już było gotowe ksiądz przychodził i błogosławił stół. Przybywający goście zapraszani byli do jednej z sal w Pałacu, gdzie składano sobie życzenia, dzieląc się przeciętym na cztery części jajkiem, symbolem pokoju i wzajemnej życzliwości. A potem jedzono, ile kto mógł.







Komentarze

Popularne posty