Krótkie życie Osmana II

 Książę Osman, przyszły władca imperium osmańskiego, urodził się 3 listopada 1604 r. jako najstarszy syn sułtana Ahmeda. 

Tron objął w 1618 po detronizacji swego wuja Mustafy I Szalonego. 

Osman odebrał staranne wykształcenie. Znał kilka języków obcych, m.in. arabski, włoski, perski i łacinę. Otaczał się licznymi doradcami, w znacznej mierze odziedziczonymi po zmarłym ojcu. 

Lucas Kilian (1579-1637), Portret Osmana II, miedzioryt, 1622, 

ze zbiorów Biblioteki Narodowej 

źródło: polona.pl 

 

Był pod silnym wpływem swojego teścia oraz wielkiego wezyra Ali Paszy. Wstępując na tron miał zaledwie 14 lat. Starał się wprowadzać liczne reformy, zwłaszcza w armii oraz wśród janczarów. 

Turcja w tym czasie prowadziła wojnę z Persją. Konflikt ten zakończył się podpisaniem pokoju w Sarewie w 1618 roku, niestety przypieczętował on przegraną Turcji. 

Młody i ambitny władca chcąc umocnić swoją pozycję w Imperium Osmańskim, rozpoczął przygotowania do wojny w Rzeczpospolitą, która wybuchła w 1620 roku. W tym samym roku pod Cecorą wojska tureckie rozgromiły polską armię, a hetman Stanisław Żółkiewski zginął w czasie odwrotu. Po zwycięstwie Polaków pod Chocimiem w 1621 roku podpisano pokój. 

  

Młody władca po powrocie do kraju,  starał się nadal wprowadzać ograniczenia wśród janczarów. Oskarżał ich między innymi o przyczynienie się do przegranej pod Chocimiem. 

Jego polityka wywołała bunt, który wybuchł 13 maja 1622 roku. W skutek spisku Osman II został uduszony 20 maja 1622 roku przebywając w tak zwanej Klatce, luksusowym miejscu odosobnienia na terenie pałacu w Stambule. 

Zgodnie z tradycją został uduszony przez głuchoniemych siepaczy cięciwą od łuku. Po jego śmierci władzę ponownie objął Mustafa Szalony, który nocami miał krążyć po sułtańskim pałacu wzywając do życia zamordowanego bratanka.

  

 MJT