BUTY SYMBOL WOLNOŚCI

Buty w przeszłości były atrybutem człowieka, symbolem wolności, niewolnicy nie posiadali obuwia, poruszali się boso.

Na podstawie butów, poznajemy czyjeś  upodobania, potrzeby, status społeczny,  zawód właściciela a nawet jego zdrowie, do dnia dzisiejszego są one świadectwem postępu technicznego oraz rozwoju kulturowego.

W przeszłości często wręczano buty w prezencie ślubnym, jako symbol zjednoczenia pary,  prawo własności ogłaszano stawiając stopę na ziemi lub rzucając na nią sandał w obecności świadka. Już król Francji Ludwik XIV powiedział Nic nie jest tak ulotne i zagrożone jak korona, jeżeli nie umie się jej strzec lub utraci się równowagę, którą i fizycznie i moralnie zapewniają nogi.

Przez wiele wieków buty nie miały obcasów, Egipcjanie, Grecy czy Rzymianie nosili sandały wyposażone w płaską podeszwę, tylko aktorzy grający w teatrze nosili koturny,  zapewniające im lepszą widoczność.

Pomysłowy rzemieślnik opracował nową technikę, podniósłszy wkładkę wewnętrzną i podpierając podbicie, dał stopie oparcie. Wygodną konstrukcję skutecznie ukrywał krój buta,  kwadratowy czubek a nie szpiczasty, dawał swobodę palcom. Kielichowaty obcas z  epoki Ludwika XV, niewysoki  (6cm), wyprostował się, szczuplejąc, u góry poszerzał się współgrając z kobiecą spódnicą.

Pod koniec XVII wieku w obcasy, zostają wyposażone buty noszone na co dzień.  

Zaczęło się od męskich,  tych z cholewami, których obcasy były drewniane,  masywne i często wysokie. Wyrabiali je wyspecjalizowani szewcy, którzy wkrótce zastąpili je skórzanymi, sklejanymi  kilku warstw. Sztuka szewska poczyniła znaczne postępy w okresie regencji i panowania Ludwika XV. Obcasy były coraz wyższe, ponieważ regent był bardzo niski. Moda na damskie laseczki była wynikiem potrzeby, ponieważ zawrotne obcasy i fryzury utrudniały poruszanie się. Dopiero w czasach Marii Antoniny zróżnicowano buty na prawy i lewy.

Klasyczna moda odrzuciła obcasy, pantofle były proste, delikatne, ze wstążkami, które wiązano wokół kostki lub z paseczkiem zapinanym na klamrę, podobne do dzisiejszych baletek. W 1829 roku podniesiono obcas, co było podyktowane zakładaniem krynolin czy tiurniur.

Przemysł obuwniczy w dzisiejszym znaczeniu narodził się dopiero u schyłku XIX wieku. Wcześniej buty kupywano u rzemieślników i zamawiano u szewców. Już przed II wojną światową wyroby firmy Bata podbiły świat.

Skorzystaliśmy z Marii Gutkowskiej- Rychlewskiej, Historia ubiorów

Buty damskie
zbiory Muzeum-Zamek w Łańcucie