Zwyczaje Towarzyskie. Nakrycie stołu

 Stół jest wyrazem gustu gospodyni, tłem dla zastawy oraz wszelkiego rodzaju potraw na nim podawanych. 

Duży stół, przy którym siedzący mają między sobą ponad pół metra odstępu, zaściela się białym obrysem, zwisającym około 50 cm w dół. 

Na brzegu stołu ustawia się talerze, od lewej serwetę oraz talerzyki kompotowe z łyżeczką, od prawej łyżkę nóż oraz widelec na srebrnej podstawce, przed talerzem szklanki na piwo i kieliszki na wino. 

Pośrodku stołu ustawiano torty, kosze z owocami i dekoracje kwiatowe. 

Przed śniadaniem do stołu podaje się kanapki i wódkę, na śniadanie rosół lub barszcz w filiżankach, kurczęta nadziewane, paszteciki, ryby, sałatę, sery i owoce, kawę czarną oraz likiery. Na obiad serwowano zupę, ryby, polędwicę indyki lub drób, sałaty, kompoty, szparagi, kalafiory, lody, kremy, owoce, na kolację zaś auszpiki z wątróbki lub mózgu, pieczone kurczęta, pieczona szynkę, sałaty, kompoty, torty, sery i owoce. 

Podczas postu podawano zupę grzybową, piwną, szparagową lub rybną, jaja siekane lub sadzone, ryby, pierogi, omlety, a nawet naleśniki. 

Pamiętano o nowalijkach i wykorzystywano je do przygotowania potraw sezonowych, starano się nie powtarzać przypraw w poszczególnych potrawach, stosowano zasadę, że dania dla panów były ostrzej przyprawione, dla pań łagodniej. 

Koniak, likiery, czarną kawę podawano zwykle na salonach, co pozwalało na zapalenie cygara czy papierosa.