ZWYCZAJE TOWARZYSKIE. TOASTY

kielich toastowy
z kolekcji Muzeum-Zamek w Łańcucie

Jak czytamy w starych poradnikach, toasty powinny być wznoszone z serdecznością i życzliwością.

Jeżeli toast wygłasza gospodarz na cześć innego mężczyzny, to obecni wstają i podnoszą kieliszki do góry, kłaniając się.

Osoba, na której cześć wypito toast, dziękuje za niego, kłaniając się w stronę gospodarza, jeżeli jest to kobieta, wystarczy tylko powstanie i ukłon.

Wygłaszane toasty winny być krótkie, zwięzłe, lecz treściwe, szczególnie ceniono dowcip. Wznoszenie toastu było przywilejem osób starszych, zwłaszcza podczas jubileuszy, imienin czy ślubów.

Ostatni dzień starego roku, jak pisze Kolberg, w wielu domach świętowano huczną zabawą, czekając północy, czyli godziny dwunastej „by uczcić przybycie nowego roku kielichem".

To pod koniec XIX wieku, producenci szampana zadbali, aby nie zabrakło go w tym dniu oraz podczas świętowania innych ważnych wydarzeń.