Adventus znaczy przyjście

Dziś rozpoczynamy Adwent, czyli radosny czas oczekiwania na Narodziny Jezusa. Pierwsze wzmianki dotyczące adwentu pochodzą z Galii, w Rzymie zaś był obchodzony około VI w. Dawniej był to czas pokuty, dziś czas duchowego przygotowania, rekolekcji adwentowych oraz porannych mszy zwanych roratami. Obejmuje on cztery niedziele poprzedzające Boże Narodzenie i kończy się o zmierzchu 24 grudnia. Pierwsza z nich rozpoczyna rok liturgiczny.

 

Kolor, który obowiązuje w adwencie  to fioletowy, symbolizuje czas pokuty i pojednania z Bogiem i ludźmi. Tradycją kościoła katolickiego od XIII w. są msze odprawiane przed lub o świcie zwane roratami. Są to nabożeństwa wotywne ku czci  Najświętszej Marii Panny, która przyjęła dobrą nowinę od Anioła Gabriela. Chrześcijanie modląc się przed wschodem słońca okazywali czujność w oczekiwaniu na przyjście Zbawiciela i gotowość na Sąd Ostateczny. Jednym z symboli adwentu jest wieniec, umieszczony na widocznym miejscu w domu, zwykle na stole, przy który się jada. Jest on wykonany z jedliny, ozdobiony czteroma świecami i fioletową wstążką. Pierwsza z zapalonych świec  symbolizuje wybaczenie przez Boga Adamowi i Ewie, druga jest symbolem wiary patriarchów w dar Ziemi Obiecanej, trzecia to radość Dawida świętującego przymierze, czwarta jest nawiązaniem do nauczania proroków zapowiadających królestwo pokoju i sprawiedliwości.

Skorzystaliśmy z Hanny Szymanderskiej Polskie Tradycje Świąteczne