Najlepszy przyjaciel dzieci
Pierwsze dziecięce książeczki, czy jeszcze ją pamiętacie?
Książki dla najmłodszych, podobnie jak książka dla dorosłych maja swoją historię. Najpierw była baśń ludowa, która zanim została spisana przekazywana była ustnie, a jej tradycja pielęgnowana była przez pokolenia.
Dopiero oświecenie dostrzegło potrzebę tworzenia literatury dla młodego odbiorcy, co było wynikiem rozwoju myśli dydaktycznej
oraz troski o odpowiednie wychowanie i kształcenie dzieci. Z czasem powstaje ogromna
ilość książek o charakterze edukacyjnym Klementyna z Tańskich
Hoffmanowa pisze Powieści moralnie dla dzieci, a Stanisławowi Jachowiczowi zawdzięczamy Chorego kotka - Pan kotek był chory i leżał w łóżeczku...
Z czasem pojawia się również literatura fantastyczno-podróżnicza, z czego najbardziej znana jest twórczość Juliusz Verne. W okresie
międzywojennym do rąk dziecięcych trafiają piękne utwory Jana Brzechwy, Juliana
Tuwima, Janiny Porazińskiej i Ewy Szelburg-Zarębiny, a także utwory baśniowe i
fantastyczne np. Przyjaciel wesołego diabła Kornela Makuszyńskiego.
Abecadło dla grzecznych dzieci przechowywane w zbiorach łańcuckiego Zamku pod literką U zawiera wierszyk Uciecha to dla chłopczyka, kiedy książka się zamyka. Ilustrujący go obrazek przedstawia grupę dzieci w różnym wieku, których rączki wyciągnięte w kierunku książki świadczą, że czytanie nie tylko jest prawdziwą przyjemnością, ale też okazją do odkrywania świata. Jednak, by ta podróż się powiodła, potrzebni są dobrzy przewodnicy.
Abecadło dla grzecznych dzieci przechowywane w zbiorach łańcuckiego Zamku pod literką U zawiera wierszyk Uciecha to dla chłopczyka, kiedy książka się zamyka. Ilustrujący go obrazek przedstawia grupę dzieci w różnym wieku, których rączki wyciągnięte w kierunku książki świadczą, że czytanie nie tylko jest prawdziwą przyjemnością, ale też okazją do odkrywania świata. Jednak, by ta podróż się powiodła, potrzebni są dobrzy przewodnicy.
Komentarze
Prześlij komentarz