Wietrzniki albo wachlarze
Czy nie zechciałby pan podnieść wachlarza, który spad za
kanapę?
Pan ów pochylił się i w chwili, kiedy wyciągał ramię, Emma
spostrzegła, że rączka młodej damy wrzuciła mu do kapelusza coś białego,
złożonego w trójkącik. Pan podał wachlarz damie z ukłonem pełnym szacunku.
Podziękowała mu skinieniem głowy i zanurzyła twarz w pachnący bukiecik”
Pani Bovary.G.Flubert
Od II wieku toaletę eleganckiej damy dopełniał wachlarz. Był on
elementem stroju, który najpełniej wyrażał ducha rokoka. Sztuka ta w XVIII
wieku rozkwitła we Francji, i to z niej sprowadzano do Polski gotowe wyroby,
a także stelaże z pokryciem, które dekorowali miejscowi artyści. Źródłem
wspaniałych wachlarzy był Daleki Wschód. Wachlarz był niezbędnym atrybutem
każdej kobiety, żadna z dam nie mogła obejść się bez wachlarza w teatrze ani w
kościele., „ Bez
wachlarza nigdy nie były w drodze i na przechadzce, a nawet i w domach
zasłaniały się nim od słońca i chłodziły powiewaniem onego, kiedy były tańcem
lub inną, jaką agitacją zmordowane”.
Wachlarze wyrażać mogły pozycję społeczną i status damy oraz były
niezwykle pomocne w zachowaniach towarzyskich. W XVIII wieku rozwinął
się sekretny język wachlarza, odpowiednie jego ustawienie podczas balu "mówiło" o zamiarach, uczuciach i stanie ducha jego właścicielki.
Skorzystaliśmy z Małgorzata Możdzyńska-Nawotka Od
zmierzchu do świtu, Małgorzata
Możdzyńska-Nawotka, O modach i strojach
BL
wszelkie prawa zastrzeżone
BL
wszelkie prawa zastrzeżone
Komentarze
Prześlij komentarz