Wachlarz kwintesencja dworskości

 Wachlarze święciły swój wielki triumf w epoce rokoka, czasach miłosnych podbojów Casanovy czy zakulisowych rządów kochanki króla Francji Ludwika XV Madame Pompadour. W tym też okresie powstał tajny język znaków, czyli mowa wachlarza która posłużyła do prowadzenia miłosnych gier  na dworach. Używając go, można było uwieść mężczyznę, nie wypowiadając ani słowa. Mowa wachlarza stała się rodzajem sztuki, której umiejętności nabywano w akademiach. Upuszczenie wachlarza przez damę było komunikatem "podejdź do mnie", gdy pragnęła aby jej towarzyszył zatrzymywała na dłużej wachlarz przed twarzą, trzymając go w prawej dłoni. Jeżeli dotykała półotwartym wachlarzem ust, oznaczało, "możesz mnie pocałować". Powolne zamykanie wachlarza było sygnałem dla starającego się o rękę i oznaczało "wyjdę za ciebie", zaś powolne zbliżanie go do lewego ucha " nie chcę cię więcej widzieć". Koniec kultury wachlarzy przypada na czasy rewolucji francuskiej.

Skorzystaliśmy z artykułu Werandy- Wachlarzem kochaj albo rzuć

                                                              

wachlarz z kolekcji Muzeum-Zamek w Łańcucie