Wachlarze przeżywały swoje największe triumfy w epoce rokoka, w czasach miłosnych podbojów Casanovy i zakulisowych rządów Madame Pompadour, kochanki króla Francji Ludwika XV. To właśnie w tym okresie powstał tajny język znaków, znany jako mowa wachlarza, który stał się narzędziem prowadzenia miłosnych gier na dworach. Dzięki niemu można było uwieść mężczyznę, nie wypowiadając ani słowa. Mowa wachlarza stała się rodzajem sztuki, której umiejętności nabywano w specjalnych akademiach. Upuszczenie wachlarza przez damę oznaczało „podejdź do mnie”, a gdy pragnęła, by towarzyszył jej dłużej, zatrzymywała wachlarz przed twarzą, trzymając go w prawej dłoni. Dotykanie półotwartym wachlarzem ust wyrażało „możesz mnie pocałować”, natomiast powolne zamykanie wachlarza było sygnałem dla adoratora i oznaczało „wyjdę za ciebie”. Powolne zbliżanie wachlarza do lewego ucha oznaczało zaś „nie chcę cię więcej widzieć”. Koniec kultury wachlarzy przypadł na czasy rewolucji francuskiej.
Skorzystaliśmy z artykułu Werandy- Wachlarzem kochaj albo rzuć
wachlarz z kolekcji Muzeum-Zamek w Łańcucie
Komentarze
Prześlij komentarz