Ojciec i syn

Alfred Potocki przychodzi na świat 4 marca 1786 roku w Paryżu. Jest pierwszym synem Julii z Lubomirskich i Jana Potockiego.  Niemowlę pozostaje początkowo pod opieką matki, później, zgodnie z obyczajem przekazany mamce, gdy jego rodzice ruszyli w krótką podróż do Włoch. Po powrocie mieszkając z rodzicami, mały Alfred uczy się chodzić po najwspanialszych apartamentach rezydencji przy ulicy Richelieu lub w Palais- Royal. Niedługo na świat przyjdzie jego młodszy brat Artur (1787).

Małego Alfreda kochały obie babki: Anna Teresa Potocka i Izabella z Czartoryskich Lubomirska. Tą pierwszą możemy podziwiać wraz z wnukiem na portrecie z 1792 r. autorstwa Jana Chrzciciela Lampiego, niegdyś w zbiorach Potockich z Łańcuta, obecnie zbiory Zamku Królewskiego w Warszawie . Obaj bracia byli kształceni w Genewie, gdzie odwiedzali ich rodzice. Po śmierci matki Julii z Lubomirskich bracia Alfred i Artur trafili pod opiekę Babki Izabelli Lubomirskiej. Ojciec wybitny pisarz i podróżnik, nie interesował się nimi i nie miał dla nich czasu, pochłonięty naukowo- badawczymi projektami i podróżami. 

 Niemniej wiele lat później druga żona Jana, Konstancja Potocka, napisze w Paryżu: „Poznałam swojego pasierba Alfreda, który jest niezwykle, ale to niezwykle podobny do swego ojca, aż przechodzą mnie ciarki, ma zwłaszcza podobny sposób mówienia, a także żartowania. Z przyjemnością dostrzegam, że dosyć lubi swojego ojca”.

Kiedy Alfred w 1812 roku dostanie sie jako żołnierz armii Napoleona do niewoli, Konstancja napisze „ … a byłoby mi bardzo przykro, gdyby przydarzyło mu się jakieś nieszczęście, ponieważ bardzo go kocham, może, a nawet z pewnością bardziej niż jego własny ojciec”. Po wielu latach, prawie trzydziestoletni Alfred Potocki spotkał swojego ojca.  Odwiedził go w listopadzie 1813 roku w Uładówce. Z relacji naocznego świadka, Stanisława Chołoniewskiego, wynika iż było to miłe, choć pełne zmieszania spotkanie z czułym ojcowskim uściskiem. Ostatni raz przed śmiercią Jana, Alfred i jego młoda małżonka Józefina z Czartoryskich, spotkali się z ojcem we wrześniu 1814 w Antoninach. Alfred jako najstarszy syn otrzymał ręka Jana pisany fragmentu „Rękopisu znalezionego w Saragossie”, który przechowywany był w złoconej oprawie w łańcuckiej Bibliotece. MJT
wszelkie prawa zastrzeżone