Izabella i jej muzeum

300 lat temu w 1717 roku urodził się niemiecki badacz, archeolog, starożytnik Johann Joachim Winckelmann, autor fundamentalnego dzieła w dziedzinie historii sztuki przełożonego przez znawcę, miłośnika oraz kolekcjonera starożytności Stanisława Kostkę Potockiego (1755-1821) „ O sztuce u dawnych, czyli Winckelmann polski” z 1815 roku.

W młodości Winckelmann oddawał się studiom nad grecką sztuką oraz literaturą a także zauroczony był kulturą starożytnego Rzymu. Dzięki jego wybitnym dziełom opinia europejska poznała informację o zabytkach odkrytych w Pompejach i Herkulanum.

Teoria Winckelmanna, gloryfikująca cechy sztuki greckiej, czyniąca z niej normę przy ocenie sztuki wieków późniejszych i wzorów do naśladowania przewyższających samą naturę, wywarła wielki wpływ na współczesnych.

Łańcucka Galeria Rzeźb, to przykład zainteresowań Księżnej Izabelli Lubomirskiej, efekt podróży, którą odbyła wraz z zięciem Stanisławem Kostką Potockim, zwanym polskim Winckelmannem, w latach 1785-1786.