Najsłodsze serca nawyknienie
Historia o której tu mowa,
miała miejsce się ponad dwieście lat temu. Jej bohaterami są Elżbieta Anna
Teofila urodzona w Warszawie 21 maja 1736 roku, córka Augusta Aleksandra Czartoryskiego i
Marii Zofii z Sieniawskich Denhoffowej oraz Stanisław August Poniatowski
późniejszy król Polski, syn Konstancji Czartoryskiej i Stanisława Poniatowskiego.
Łączyły ich nie tylko bardzo bliskie związki rodowe, ale i też młodzieńcze uczucie. Od kolebki wychowaną była przy księżnej kasztelanowej Izabelli z Morsztynów, żonie Kazimierza Czartoryskiego, w której domu/pałac warszawski przy Krakowskim Przedmieściu/schodziły się codziennie wszystkie jej wnuki, spomiędzy nich księżniczka Izabella Czartoryska, o której tu mowa, i ja czuliśmy wzajemnie ku sobie największą sympatię; ta zmieniła się powoli w ścisłą a tkliwą przyjaźń i przez długie bardzo lata była najsłodszym nawyknieniem mojego serca. Kiedy ojciec zaczął traktować ją jako dorosłą pannę, ja obok niego byłem prawie jedynym człowiekiem względem którego zachowała ton dawnej poufałości i przywiązania - zanotował w pamiętnikach Poniatowski. August Aleksander Czartoryski , gdy tylko córka skończyła się lat 15, postanowił odsunąć ją od właściwych jej wiekowi zabaw i towarzystwa , codziennie spędzał z nią po kilka godzin na poważnych rozmowach i sprawił iż przedwczesna ta dojrzałość , wyniosła ja ponad całą prawie młodzież ówczesną, stając się następnie dla niej źródłem wielu smutków.
Łączyły ich nie tylko bardzo bliskie związki rodowe, ale i też młodzieńcze uczucie. Od kolebki wychowaną była przy księżnej kasztelanowej Izabelli z Morsztynów, żonie Kazimierza Czartoryskiego, w której domu/pałac warszawski przy Krakowskim Przedmieściu/schodziły się codziennie wszystkie jej wnuki, spomiędzy nich księżniczka Izabella Czartoryska, o której tu mowa, i ja czuliśmy wzajemnie ku sobie największą sympatię; ta zmieniła się powoli w ścisłą a tkliwą przyjaźń i przez długie bardzo lata była najsłodszym nawyknieniem mojego serca. Kiedy ojciec zaczął traktować ją jako dorosłą pannę, ja obok niego byłem prawie jedynym człowiekiem względem którego zachowała ton dawnej poufałości i przywiązania - zanotował w pamiętnikach Poniatowski. August Aleksander Czartoryski , gdy tylko córka skończyła się lat 15, postanowił odsunąć ją od właściwych jej wiekowi zabaw i towarzystwa , codziennie spędzał z nią po kilka godzin na poważnych rozmowach i sprawił iż przedwczesna ta dojrzałość , wyniosła ja ponad całą prawie młodzież ówczesną, stając się następnie dla niej źródłem wielu smutków.
Sentyment córki do
przystojnego kuzyna Stanisława Augusta
Poniatowskiego nie był po myśli ambitnych planów jej ojca, który sprawił ze
młodzieńca w 1750 wysłano za granicę. Decyzją ojca Elżbieta poślubiła w 1753 roku Stanisława Lubomirskiego. Nadal jednak silna więź emocjonalna łączyła ją ze Stanisławem Augustem jednako zapatrywaliśmy się na osoby, sposób postępowania, książki sztukę rozrywki; rozprawialiśmy ze sobą o wszystkiem i spotykaliśmy się zawsze w upodobaniach i sądach - notował w pamiętnikach. Lubomirska stała się powiernicą króla, młodzieńcze uczucie z czasem zmieniło się w przyjaźń, a ostatecznie we wrogość
Komentarze
Prześlij komentarz