Dr Kazimierz Kralczyński – opiekun chorych i ubogich

Kazimierz Kralczyński
1840-1882

Dr Kazimierz Kralczyński urodził się w Krakowie w 1840 r. Studia medyczne ukończył na Uniwersytecie Jagiellońskim w 1863 r. W tym czasie w zaborze rosyjskim trwało powstanie, a Galicjanie pomagali w nim nie tylko zasilając szeregi walczących, lecz również tworząc wzdłuż granicy obu dzielnic kilkustopniową sieć placówek medycznych. 

Młody lekarz Kralczyński odznaczył się, udzielając pomocy rannym powstańcom, najpierw w Tarnowie, a następnie w Łańcucie, w którym osiedlił się na stałe.

Zatrudniony został tu przez ordynację i podjął pracę w nowo powstałym szpitalu – przytułku dla starej, niezdolnej do pracy służby.

 Za sprawą Kralczyńskiego przytułek, mieszczący się w w miejscu dzisiejszego klasztoru ss. Boromeuszek przy ul. Farnej, zamieniony został w prawdziwy szpital z salą operacyjną i 4 salami chorych. Wyposażono go dobrze, dodatkowo w podziemiu utworzono pralnię i łaźnię.

pamięć dr. K. Kralczyńskiego

 uczczona została w Łańcucie

 nadaniem jego imienia jednej z ulic. 

 Chorych leczono bezpłatnie. Szpital oficjalnie działał od 1868 r., ale tak naprawdę rozpoczął on swoją działalność w 1863 r., przyjmując potajemnie rannych powstańców spoza kordonu. Zaliczał się on wówczas do trzeciej linii punktów pomocy lekarskiej i pełnił rolę tzw. infirmarzu czyli izby chorych. 

Po klęsce powstania dr Kralczyński pozostał nadal w Łańcucie. Przyjął stanowisko lekarza powiatowego. Pracował z całym poświęceniem. Szczególną troską starał się otoczyć najbiedniejsze warstwy społeczne. Działał w kierunku podniesienia higieny i wiedzy o ochronie zdrowia. 

Wygłaszał odczyty, pisał szereg artykułów do prasy medycznej, wydał drukiem pierwszy botaniczny katalog miejscowej roślinności. Jego aktywność była wszechstronna. Założył w mieście pierwszą bibliotekę publiczną nazwaną „Mrówka” i ofiarował jej własny księgozbiór oraz utworzył Ochotniczą Straż Pożarną i został jej pierwszym naczelnikiem. Udzielał się też organizując imprezy kulturalne. Z Łańcuta odszedł w 1878 r. Zmarł w 1882 r. JK