Gdzie Diabeł pomieszkiwał – tajemnica ul. Królowej Elżbiety #wirtualne wycieczki po Łańcucie

Dzisiejsza ulica Królowej Elżbiety nazywana była w dawnych wiekach ul. Jarosławską. Podobnie jak wspominana już ul. Dominikańska, była ona częścią głównego traktu wschód-zachód, przebiegającego przez centrum Łańcuta. Prowadziła od Bramy Murowanej do Rynku i po obu stronach pozostawała zabudowana. W XVI i XVII w. stały przy niej domy najbogatszych mieszczan. 

Jednym z nich była murowana, obszerna kamienica Andrzeja Wenczka usytuowana po wschodniej stronie. Wzniesiono ją w 2. połowie XVI w. W 1608 r., gdy w czasie morowego powietrza Andrzej Wenczek zmarł, ówczesny właściciel miasta – Stanisław Stadnicki, ponieważ spalono mu właśnie zamek, zajął ten dom z pominięciem pozostałych spadkobierców. 

Kamienica musiała być obszerna i zapewne spełniała potrzeby dworu. Na piętrze znajdowały się pokoje, a więc wnętrza bardziej luksusowo wyposażone niż mieszczańskie izby. Do 1622 r. Stadniccy traktowali ją jako swój dom i nie oddaliby jej, gdyby nie nakaz sądu. Prawdopodobnie przetrwała ona do XVIII w., ale nigdy już nie przedstawiała się tak okazale, jak za czasów pierwszego właściciela.

Wydaje się, że cała ul. Jarosławska zabudowana była podobnie. Po jej zachodniej stronie leżały domy równie bogatych rodzin. Większość budynków miała podcienia, co było typowe dla ówczesnej łańcuckiej zabudowy. Z dawnej architektury nie pozostało jednak nic. Drewniane domy uległy zniszczeniu przez naturalne starzenie i kataklizmy, zaś mury kilku stojących tu kamienic też nie przetrwały wielokrotnych zamieszek wojennych. Na początku XVIII w. zubożenie mieszczaństwa sprawiło, że wznoszone tu domy były małe i ubogie, zaś po wschodniej stronie ulicy pojawiało się coraz więcej pustych działek. 

Po pożarze w 1820 r. strona ta pozostała już pusta. Zgodnie z nowym planem regulacyjnym zamieniono ją w plac, obecnie nazywany placem Sobieskiego. Zachodnia strona ulicy utrzymała zwartą zabudowę.

 

Zachodnia strona ul. Królowej Elżbiety, ze zwartą murowaną zabudową. Pierwsza po lewej kamienica Konstantego Danielewicza z 1900 r., w której właściciel prowadził prestiżowy hotel i restaurację z salą gier. Zdjęcie wyk. po II wojnie światowej.

1

 C.d. zachodniej strony ul. Królowej Elżbiety z widoczną w głębi trafiką, stojącą tuż przy wejściu na Rynek. Zdjęcie wyk. po II wojnie światowej.